ÖZET

Tüm dünyayı etkisi altına alan COVID-19 küresel salgınında toplumsal araştırmalar kimi zaman askıya alındı, kimi zamansa sil baştan tasarlandı. Araştırmacılar, araştırma pratiklerinde teknolojinin rolünün artırıldığı alternatif yollarla veriye ulaşmaya çalıştılar. Araştırmacıların geliştirdiği yeni stratejiler kalıcılaşmaya, norm halini almaya başladı. Öyle görünüyor ki yeni normalde yeni tehditler ve fırsatlarla hiçbir şey eskisi gibi ol(a)mayacak. Bu makalenin araştırmacısı nitel araştırma yöntemi ile yürüttüğü “Sağlık Meslek Grupları Eğitiminde Mesleklerarası Eğitim (MAE) ve Mesleklerarası İşbirliğine (MAİ) Yönelik Paydaş Görüşleri” adlı doktora tez çalışması sürecindeki deneyimlerini ve öğrenmelerini kendi perspektifinden aktarmaktadır. COVID-19 küresel salgını veri toplama sürecinde olan araştırmacıya pratik, etik, yöntemsel güçlükler yaşatmıştır. Araştırmacı ve araştırmanın katılımcılarının sağlık alanından olması nedeniyle sağlık hizmet sunumu önceliği göz önünde bulundurularak veri toplama süreci bir süre ertelenmiştir. Sağlık çalışanlarının iş yükü artışı, ani görevlendirmeler, yaşanan psiko- sosyal olumsuzluklar araştırma sorusu açısından mevcut bağlamın değişmesine neden olmuştur. Hizmet sunumunun önceliği, çocuk bakımı sorumluluğu, mesai ve mesai dışı çalışma saati ayrımının ortadan kalkması gibi nedenler, araştırma sürecinin planlandığı gibi sürdürülmesi açısından güçlük teşkil etmiştir. Araştırmacı, araştırma süreçlerinde yaşadığı zorluklara yönelik stratejiler geliştirmiş, deneyimlerini öğrenme fırsatlarına dönüştürmüştür. Araştırmacının yıllar sonra küresel salgın gibi özel bir dönemde kendini sağlık hizmet sunumunun içinde bulması, tez çalışmasının odak noktası olan mesleklerarası işbirliklerini gözlemleme fırsatı yakalaması, ayrıca daha önce birlikte çalışmayı deneyimlemediği farklı sağlık çalışanlarından oluşan bir ekibin üyesi oluvermesi güdüleyici ve eşsiz bir kazanım sağlamıştır.

ABSTRACT

DISSERTATION EXPERIENCE DURING THE COVID-19 PANDEMIC

During the COVID-19 epidemic, which affected the whole world, research was sometimes suspended and sometimes redesigned. Researchers continued to gather data in alternative ways that increased the role of technology in research practices. The new strategies developed by the researchers began to become permanent and become the norm. It seems that with new threats and opportunities in the new normal, nothing will be the same as before. In this paper, the researcher, who carried out a PhD thesis with qualitative research during the COVID-19 epidemic, shares her difficulties, learnings, and experiences from her perspective. In this article, the researcher shares her experiences and learnings from her perspective in the process of her PhD dissertation named "Stakeholders' opinions on Interprofessional Education (IPE) and Interprofessional Collaboration (IPC) in Health Professionals' Education," which she is conducting with qualitative research method. The COVID-19 pandemic has caused practical, ethical, and methodological difficulties to the researcher in the data collection process. Since the researcher and participants are healthcare professionals, the data collection process was postponed for a while, taking into account the priority of health service delivery. The increase in the workload of healthcare professionals, COVID-19 field rotations, and psycho-social negativities caused the current context to change in terms of the research question. These obstacles made it difficult for the research to continue as planned. The researcher developed strategies for the difficulties she experienced during the research processes and turned her experiences into learning opportunities. The researcher found herself providing health services during pandemic. This was also an opportunity to observe the interprofessional collaborations, which was the focus of the dissertation. In addition, being a member of a team consisting of different healthcare professionals with whom she has never experienced working together has been a unique motivating factor.